Dag 5 La Roche-en-Ardenne (B)- Spa (B), de koninginnenrit

Lekker op tijd bij het ontbijt om de meute voor te zijn en dat lukte. Vanmorgen start gegaan met Wouter en Lody ( net als Wouter van team sTeun, Lody is de oom van Teun), die als 125  anderen 3-daagse rijders vandaag aanhaakte.

De start was fris maar dat gaf weinig last, want het was gelijk bergop, en niet de minste klim. De Hausire was heel pittig dit jaar door de hele losse ondergrond, alsof iemand er een bak met los puin over had uitgestort.

Lody moest er als eerste af, hij gaf zelf ruiterlijk toe te weinig getraind te hebben, hij koos snel eieren voor zijn geld en haakte bij Team ( jarige) Finnspiration aan. Later scheidden ook de wegen met Wouter, er zat te veel verschil in om het gezellig samen rijden van de laatste dagen voor beiden leuk te houden. Alfred gaat veel lekkerder bergop dan bergaf en Wouter precies andersom. 

videootje CP 1 

Alfred ging zo lekker omhoog dat hij van een van de Stanmen de vraag kreeg  wat zijn geheime krachtvoer was, Sheba soms? Vast naar aanleiding van het gastoptreden van reisgenoot kater Isaac die gisteren in de dagvideo mocht acteren. Onze lieverd is vandaag 1 geworden en doet het super tijdens het hele gebeuren.

Gisteren ook al een grappige anekdote: Alfred werd aangesproken met: jij bent zeker gravelaar, dat voelde als een belediging als doorgewinterd mountainbiker met een zekere aversie tegen kromsturen in het algemeen. Maar op de wedervraag waarom hij dat dacht kwam: nou, je ziet er zo afgetraind uit, de meeste mountainbikers zijn wat forser met een buikje. Tja, compliment geaccepteerd. 

Het was een magnifiek mooie route en heel zwaar. Hele steile beklimmingen, de Hausire was niet alleen vandaag. En fantastisch uitdagend, zoals een wateringsgeul die niet bergop te fietsen leuk toch volbracht zonder verzuring. Verder net als in een eerdere editie weer “in de beek” getrapt, net voor een huis een afslag gemist en dus door de beek en er toen achter komen dat de afslag gemist was en dus weer terug de verkoeling in.

Na CP 2, waar ze weer aardig los waren gegaan op de presentatie, restten nog 1000+ hoogtemeters op een kleine 30km, dus ook de staart was pittig. Meer energiegels nodig gehad dan afgelopen dagen en eigenlijk net iets te weinig gedronken. Veel lekke banden gezien bij anderen, de heftige ondergrond eiste zijn tol.

Ellis meermaals gezien op de CPs en tussendoor. Voor haar was het spannend omdat de camping in Spa erg klein was voor de hele entourage. Er was billetje-balletje, lepeltje-lepeltje beloofd in de briefing gisteren, geen bijzettenten en geen luifels uit. Maar de route was het hutjemutje staan meer dan waard ( en dat was ook de motivatie van de keuze). Superaardige en met het doel begane eigenaar van de camping ook, erg leuk. En uiteindelijk een best okay plekje toegewezen gekregen met links de douches op 10 meter, rechts het toiletgebouw op 5 meter en pal voor de neus de gezellige reuring van de afspuitplek.

En het weer is weer heerlijk! We wensen weinig meer. Nog 2 dagen “uitbollen” naar de finish, nieuwe laatste camping, nieuwe finishplaats dus 2x nieuwe routes. We zijn benieuwd.

Wildscore: een bijzonder collectie los lopende koeien

Dagfilmpje dag 5