Dag 5 La Roche-en-Ardenne (B)- Hellenthal (D)

Gisteren niet op de fiets heeft het lijf geen slecht gedaan! Vandaag van start voor de langste etappe van Duchenne Heroes 2022: 108 km, inkorten via de 70 schiet niet heel veel op: die is vandaag maar liefst 98 km lang omdat we in een vrijwel rechte streek naar het oosten gaan. De zondvloed is vannacht al op ons neer gekomen dus vandaag moet het allemaal gaan lukken. 

Dus: weer op de fiets! Vandaag weer op pad gegaan met Jan van Tolij en Remco Barkhuis. De eerste etappe begon goed met een klim van 400 hoogtemeters over 13 kilometer. Da’s best opwarmen te noemen. De benen voelden goed, op CP 1 na 23 km werd het hoogste punt van de dag aangetikt, ( niet dat de hoogtemeters op waren, hoor).  Een bekende plek op de Baraque de la Fraiture ( niks met snacks te maken), daar stond Ellis ook even, die had de heren op een haar bovenop de Haussire gemist.

Van CP1 volgde een mooie afdaling naar Trois-Ponts waarna het saaiste en taaiste stuk van de dag beslecht moest worden, via de RAVeL45a naar CP2 in Malmedy. De RAVeL trajecten zijn fietspaden aangelegd op oude spoorlijnen, je komt op bijzondere plekken midden in de natuur zoals leuk door meerdere spoortunnels waarvan 1 vrij lang. Op zich een heel mooi iets maar klimmen en met name vals plat op asfalt, wat er ook aan te pas kwam, blijft niet echt favoriet,. Na CP2 dook de 100 al snel weer het bos in en was weer erg mooi, genoeg mountainbike parcours maar ook bredere bospaden door mooi verlaten gebied langs beken met schitterende vegetatie. Jan had zware benen en moest een tikkie lossen, Remco had op CP1 al aangegeven op eigen tempo verder te gaan en zich te beperken tot de 70 variant ( die vandaag ook knalhard 98 kms telde omdat de campings in La Roche en Hellenthal nu eenmaal zo’n eind uit elkaar liggen).

Omdat CP2 pas halverwege was en er daarna nog 53 km afgelegd mochten worden, was het leuk dat er ook nog een CP2.1 was. Brent en Esra ( 2 Duchenne-broers die met hun ouders al jaar en dag de tocht volgen en op de spannendste plekjes opduiken), hadden hetzelfde leuke plekje langs een stuwmeer als Ellis uitgezocht, dat was gezellig dus. Erg blij dat de benen weer okay voelden vandaag en er zelfs weer praatjes waren onderweg. 

Voor de trouwe volgers: de tracker werd op CP1 even gereset omdat die de te volgen route niet liet zien. De nieuwe tracking-app van de organisatie had vandaag ook zo zijn hick-ups  ( dit jaar helaas niet algemeen te volgen). Maar nog meer gps perikelen vandaag: voor het eerst had Ellis deze trip weer eens onmin met de TomTom die haar over een wel heel smal gravel-weggetje wilde sturen met de toch wel best grote camper.

Dat ging dus niet gebeuren, eenmaal via een flinke omweg aangekomen bij de camping bleek deze nagenoeg vol, gelukkig werd er nog een mooi plekje gevonden vlakbij de start en finishboog. Precies op tijd voor Alfreds finish. Traditioneel was Duchenne Parent Project Nederland ook weer paraat bij de finish op dag 5 met bidons en lekkers! Een nieuwe plek in een nieuw gebied voor Duchenne Heroes: Hellenthal, erg benieuwd wat het rondje morgen te bieden heeft. Hier blijven we 2 nachtjes voor we zaterdag naar de finish op het 3-landenpunt vertrekken.

Dagfilm dag 5, een aangrijpend verhaal over Vince