Dag 7, Hellenthal (D)- finish drielandenpunt in Vaals (NL)

De laatste etappe alweer!

Voor de laatste keer deze week aangemeld met Jan, Remco besloot de 70km variant te doen, qua afstand niet heel veel verschillend maar hopelijk voor hem wat lichter, de week hakte er toch wel aardig in.  Na een kilometer of 10 werd er ook afstand genomen van Jan, de tempo's lagen te ver uit elkaar om samen op te fietsen en het weer was te slecht om lang stil te staan tijdens het wachten. Erg prettig te merken dat het fietsen weer een beetje richting normaal aan het gaan was. Daarover begin van de week alleen maar durven dromen. 

Prachtig deel naar CP1 en het gedeelte naar CP2 begon ook heel gaaf. Schitterende technische trails langs riviertjes... veel wortels en veel gladde leisteen. Super uitdagend.
Na een kleine 40 kilometer kwamen we op een gedeelte met heel veel asfalt. Super saai. Gelukkig vals plat in ons voordeel, dat dan weer wel. De kilometers vlogen ons bijkans om de oren. Onderweg had Ellis nog een extra CP'tje bedacht met lekkere koffie. Super lief. 

Aan het einde de finish rituelen, afscheid en dat soort dingen. Zoals nog even op de foto met Pim, met zijn 11 jaar de jongste deelnemer ever, hij fietste de laatste 3 dagen mee als 3-day Hero samen met zijn vader, tof!

Het filmpje van de binnenkomst kan je hier zien

Een nieuwe locatie, dat was een beetje wennen. De Morrisdraaiers deden het weer super maar er was weinig ruimte voor het publiek en de sfeer zat er gewoon minder in dan andere jaren, ook een beetje door de logistiek eromheen. Meerdere evenementen die op dezelfde dag de top van de Vaalserberg aandeden schepten verwarring. De fikse buien en de kou deden de sfeer ook niet echt goed maar die horen er bij bij Duchenne Heroes. Het weer stond ook deze week symbool voor de lach en de traan die er bij horen.

Maar niet te lang gesipt over de finishlocatie: Het allerbelangrijkste van de tocht gebeurde vrijdagavond, op de avondbriefing, daar werd de opbrengst van Duchenne Heroes bekend gemaakt en de cheque overgedragen aan Elizabeth Vroom, directeur van Duchenne Parent Project Nederland, het doel waarvoor gefietst wordt. Wat geweldig om weer in de 6 nullen te zitten! Daar doen we het allemaal voor, en voor het fietsen natuurlijk.

Na het afscheid nemen van dezen en genen zijn we met de camper naar camping de Zoete Aagt gereden, overnachtplek van de eerste 2 edities en laatste checkpoint 2 in de jaren die we in Nijmegen finishten. Het blijft een charmante, warme en fijne plek waar we graag verblijven. Nog snel een lekker hapje gegeten om de hoek bij het excentrieke Boscafé Merlijn. Zo grappig dat eigenaar van de Zoete Aagt, Michel, trots zijn veel gebruikte Duchenne Heroespetje liet zien, die gezien de vermelde sponsor  toch echt minimaal 10 jaar oud moet zijn.

Dagfilm van de laatste dag met op 2:17 Alfred!

#sponsorsinhetzonnetje

Allereerst nogmaals een heel groot dankjewel aan iedereen die dit jaar team Alfred Trapt Door heeft gesteund met een sponsorbijdrage voor Duchenne onderzoek. Echt fantastisch! Naast alle sponsors die hebben bijgedragen aan het enorme succes (ruim 1 miljoen) van Duchenne Heroes, wil ik graag ook mijn materiaalsponsors bedanken.

sponsors:

- SKS-Germany voor de fietspomp, bidons (dit jaar met superhandige draaidop met membraan), onderhoud- en smeermiddelen, CO2-patronen en nog veel meer.
- Schwalbe fietsbanden voor weer een aantal mooie bandensets ( het hele jaar niet lek gereden en super grip met de Rocket Rons en Wicked Wills)
- KMC Europe voor de onverwoestbare fietskettingen en de professionele kettingpons.
- Het Rijwielpaleis Bilthoven voor technische support en fijne korting op van alles en nog wat.
- De Jong Kampeer en Recreatie voor ook dit jaar een fantastische camper. We hebben het heerlijk warm en droog gehad en geweldig geslapen en gereden. 

Deze bedrijven dragen er met hun materiële support aan bij dat ik mij kan blijven inzetten voor dit fantastisch mooie goede doel.